Iedere keer als je denkt dat het einde van coronamaatregelen in zicht zijn, komt er onzekerheid door nieuwe varianten van het virus. Wanneer komt er een einde aan corona? Hoe? In Amerika speelt deze discussie natuurlijk ook en daar was op 11 augustus een interessant interview op WHTT in het kader van ‘Coronavirus in Context, hoe eindigt deze pandemie’. Gastheer John Whyte had iemand te gast die de antwoorden kan hebben: prof. dr. Eli Adashi, auteur van een recent stuk in JAMA : “Potentiële COVID-19 Endgame Scenarios, Eradication, Elimination, Cohabitation, or Conflagration?” We hebben de kern van dit tv interview over de afloop van corona proberen te halen.
Uitroeien
Iedereen denkt: “hoe raken we van corona af?” De Delta-variant heeft onze manier van denken over het eindspel veranderd. Uitroeiing van het virus is natuurlijk de ideale optie, het verdwijnen van het virus van de aardbodem. Dat is al eerder gebeurd met bijvoorbeeld pokken en met polio zijn we misschien in de buurt. Dus in theorie is het ook haalbaar bij corona, maar het is nog veel te vroeg om er zelfs maar over te dagdromen. Want als uitroeiing een wereldwijde strategie is, dan staan in rijke landen de vaccinsceptici en in arme landen ook geld en infrastructuur dat in de weg.
Elimineren
Dus moet eliminatie een minder ambitieus en realistischer doel zijn. Omdat eliminatie niet tot doel heeft het virus van de aardbodem te laten verdwijnen. Want in plaats van uitroeien proberen het virus minder aanwezig te laten zijn. Maar nu, op dit punt in de geschiedenis van deze pandemie, kunnen we niet beweren dat we een redelijke mate van eliminatie bereikt hebben of zelfs maar enig zicht daarop hebben. Zelfs in Israël, waar de vaccinatiegraad waarschijnlijk het hoogst is op dit moment, zijn ze nu weer bezig om boosters toe te dienen aan personen ouder dan 60 jaar en die een grotere kans op Covid-19 hebben. En in landen als Japan en Australië is de vaccinatiebereidheid nog erg laag.
Samenwonen
De vraag is dus of we wel toekomen aan een vorm van eindspel, of juist kijken naar een manier om met het virus te leven. Deze vorm van ‘samenwonen’ is het meest waarschijnlijke realistische scenario in de nabije toekomst. We hebben het waarschijnlijk dan nog steeds over jaren, niet over maanden. Kijk bijvoorbeeld naar de vaccinatiegraad in een rijk land als de Verenigde Staten, daar is nog een lange weg te gaan. De Delta-variant heeft het perspectief veranderd in termen van wat het eindspel is. Omdat daarover zelfs al voor Delta onzekerheid was heeft prof. dr. Eli Adash met zijn team een commentaar met scenario’s beschreven. Met als doel iedereen een kader te geven om mee te werken, zodat we allemaal op een bepaalde manier dezelfde taal spreken.
Oorlog
Want er is in feite een staat van oorlog tussen mensen en virus. Een virus dat je kunt karakteriseren als een moordenaar die rondwaart om te overleven en te gedijen ten koste van ons mensen. Dat is natuurlijk ook iets anders dan ‘samenwonen’, zoals we dat eerder noemden, maar meer een totale oorlog die meer slachtoffers eist dan conventionele oorlogen. En dan blijft het idee van een zogenaamde ‘doomsday-variant’ nog altijd mogelijk. Een scenario dat corona onder ons blijft als de ‘gewone’ griep, omdat het virus zich voortdurend evolutionair ontwikkelt. En hoe meer leefruimte we het toelaten, hoe groter de kans dat het profiteert van het mutatievermogen.
Medicatie zou nog wel een gamechanger kunnen zijn. Stel je eens voor dat er een effectief medicijn was en je binnen een paar dagen weer gezond bent en ziekenhuisopname vermijdt. Dán wonen we veel prettiger samen!
In Nederland is onze regering optimistisch. Men schetst al een corona exit strategie. Waar de grootste hoeveelheid besmettingen rondwaren vervalt binnenkort de anderhalve meter, op de scholen. Niet veel later voor iedereen. Maar in de Verenigde Staten leidt de opkomst van de deltavariant tot angst onder consumenten, blijkt uit cijfers van de universiteit van Michigan waar persbureau Reuters over schrijft. Het consumentenvertrouwen – het vertrouwen van mensen in de huidige en toekomstige staat van de economie – zakte naar het laagste niveau in tien jaar. Dat is ook niet vreemd, want in de staten waar de Republikeinen aan de macht zijn en al veel is vrijgegeven lopen ziekenhuizen weer overvol.
